حتما شما هم قبول دارید که ویلن یک ساز بسیار زیبا و خوش صدا است،
اما بسیاری از هنرجویان با اینکه سال‌های زیادی هنرجوی کلاس آموزش ویولن در بهترین آموزشگاه موسیقی هستند، هنوز نمی‌توانند صدا و لحن مناسبی را هنگام نواختن ویولن تولید کنند.
دلیل اصلی این موضوع عدم دانش درست آنها، از اصول و تکنیک‌های آرشه‌کشی می‌باشد.
بنابراین شاید اکنون به اهمیت آرشه پی‌ببرید.
نحوه نگه داشتن آرشه ویولن اهمیت زیادی در کیفیت نواختن دارد.
در این مطلب روش اصولی را به شما آموزش می دهیم.
در دست نگه داشتن آرشه ویولن
1-آرشه باتمام انگشتان نگه داشته میشود.
با نوک شست که مقابل محفظه ی ته آرشه قرار گرفته بایستی با وسط دست در یک خط باشد.
2- انگشتان در وضعیت طبیعی روی چوب آرشه قرار میگیرند.
قابل ذکر است که انگشتان نباید خیلی چسبیده به هم نه خیلی باز از هم و درهر حال سفت هم نباشند.
چوب ارشه باید از زیر بند دوم انگشت سبابه و نوک انگشت کوچک بگذرد
و باید اضافه کرد که انگشت شست نباید به سمت بیرون شکسته شود وباید به صورت گرد نگه داشته شود.
انگشت کوچک باید به صورت گرد بر روی انتهای آرشه قرار داده شود.
در ابتدا هنرجویان در کلاس موسیقی معمولا آرشه را طوری می گیرند که بند انگشت شست آنها به سمت خارج قرار می گیرد.
باید دانست که این حرکت انگشت شست طبیعی نیست و باعث می شود که مچ و دست نیز سفت و خشک شده و حرکات مچ دست به راحتی انجام نپذیرد.
برای اجتناب از این عیب باید همواره مراقب بود تا نوک انگشت شست به طرف داخل به صورت گرد باشد.
تکنیک‌های ساده برای هنرجویان آموزش ویولن
وضعیت بازوی راست:
بازو همیشه باید کاملا نرم و راحت باشد و شخص باید مراقب آرنج باشد که نه زیاد بالا بیاید و نه زیاد پایین.
وقتی روی سیم می یا لا آرشه می کشیم بازو باید پایین بیاید
به طوری که در طول بدن قرار گیرد و هنگامی که روی سیم ر و سل آرشه می کشیم کمی بالا رود.
با بازو ننوازید.
تمام کتابهای آموزش ویولن هنرجویان را از این غیب برهذر می دارند .
اما متاسفانه نه تعریف درستی از آن ارائه می دهند ونه شیوه ی پرهیز از آن را گوشزد می کنند.
نوآموز در ابتدا نباید تمام طول آرشه را به کار گیرد.
هدف از این توصیه جلوگیری از نوازندگی با بازو می باشد.
اگر هنرجوی کلاس موسیقی همه ی طول آرشه را به کار گیرد وضعیت اجباری و نادرستی اتقاق می افتد.
و از آنجا که در چنین حرکتی ابتکار عمل با بخش پشتی بازو خواهد بود وضع عادی فقط پس از طی یک قوس 40 درجه بر محور شانه میسر خواهد شد.
در این حالت است که در واقع بیشترین نقش را بازو ایفا خواهد کرد.
اما اگر نوآموز در آموزشگاه موسیقی تهران بیاموزد که منتهی الیه ته و سر آرشه را در حدود 10 سانت از هز طرف به کار نگیرد بدون هیچ زحمتی به حالت درست دست می یابد .
برای این منظور کافی است نرمش مفاصل آرنج، مچ و انگشتانش را حفظ کند
تا به تدریج و به طور طبیعی و خودکار دستش به هنگام رفتن به ته آرشه به سمت راست و هنگام رفن به نوک آرشه به چپ برود.
نکاتی پیرامون دست چپ
- آرنج شما دقیقا باید زیر مرکز ویولن قرار بگیرد.
- مچ دست خود را باید اندکی خم کنید.
- از مچ دست بعنوان تکیه‌گاه گلویی ویولن استفاده نکنید.
- انگشت شصت باید روبروی انگشت دوم یا سوم دست باشد.
- بین انگشت شصت و انگشت اشاره باید یک فضای منحنی خالی وجود داشته‌باشد .
ژست هنرجوی کلاس آموزش ویولن
هنگام ایستادن، شانه خود را صاف نگه‌دارید و در زانوهایتان احساس راحتی‌کنید.
برخی ویولونیست‌ها ترجیح می‌دهند اندکی پای چپ خود را جلوتر قراردهند.
برای نشستن، یک صندلی سفت و محکم را انتخاب کنید تا هنگام بلندشدن، راحت‌تر بلندشوید.
برخی ویولونیست‌ها هنگام نشستن روی صندلی اندکی پای چپ را خود جلو می‌اندازند.