ویولن به خاطر داشتن صدای لطیف، گرم و دلنواز یکی از محبوب ترین کلاس های آموزشگاه موسیقی شمال تهران است.
خواستگاه اولیه این ساز ایتالیت بوده است و سپس به سراسر جهان انتقال یافته است.
ویولن متعلق به خانواده سازهای زهی است اما تفاوت هایی با آن ها نیز دارد.
از جمله این تفاوت ها این است که برای نواختنش باید از آرشه استفاده شود.
به این صورت که ساز را روی شانه گذاشته و بهوسیله آرشه بر روی آن نواخت.
البته نواختن انواع ویولن به همین سادگی هم نیست و نیاز به سالها تمرین و تکرار دارد .
برخی از اساتید کلاس موسیقی ساز ویولن را همان تکامل یافته ساز رباب ایرانی می دانند.
آن ها معتقدند وقتی رباب به اروپا آورده شد تغییراتی در آن بهوجود آمد و سازی به نام ربک را به وجود آورد.
در گونه های ابتدایی ویولن بر روی ساز سوراخی وجود داشت که بعدها در نمونه های بعدی حذف شد.
اولین ویولن به شکل کنونی در قرن ۱۶ ام میلادی ساخته شد.
اما در این مقاله به بررسی انواع ویولن و سازهای متعلق به این خانواده می پردازیم.
آشنایی با انواع ویولن در کلاس آموزش ویولن
ویولن آکوستیک
انواع مختلف ویولن به هنرجوی علاقه مند به یادگیری ویولن این امکان را می دهد که ساز مناسب سلیقه خود را انتخاب کند.
سنتی ترین نوع از این خانواده بزرگ همان ویولن آکوستیک است.
این ساز به وسیله کشیده شدن آرشه بر روی یک یا چند سیم توسط هنرجوی کلاس آموزش ویولن به صدا در می آید.
برای نتیجه بهتر در حین آرشه کشیدن نوازنده می تواند به سیم های دیگر نیز به دست ضربه وارد کند تا سیم های دیگر نیز تولید صدا کنند.
ویولن اولین بار در قرن شانزدهم در ایتالیا شناخته شد که با تغییرات بسیار در قرن هجدهم و نوزدهم روبهرو شد.
صدای ویولن زیرترین صدا در این خانواده است.
ویولا
این ساز مقداری از ویولن کلاسیک بزرگ تر و صدای آن نیز بم تر است.
این ساز دارای چهار سیم است که کوکی شبیه به ویولن دارد.
کوک سیم های ویولا به ترتیب از بم به زیر عبارتند از: «دو، سل، رِ، لا».
معمولا هنرجویان آموزشگاه موسیقی تهران که علاقه به شرکت در ارکستر سمفونیک یا نوازندگی گروهی دارند خرید ویولا را انتخاب می کنند.
این ساز نقش ویولن دوم را در ارکستر بر عهده دارد.
یادگیری ویولن به هنرجویان کلاس موسیقی که علاقه دارند هرچه زودتر وارد اجرای زنده شوند توصیه می شود.
زیرا این ساز نوازندگان کمی دارد و هنرجویانی که نواختن ویولا را بلد باشند به سرعت جذب گروه های موسیقی می شوند.
از دیگر مزایای ویولا نسبت به ویولن این است که معضل سوت زدن سیم E که در ویولن شاهد آن هستیم در این ساز وجود ندارد.
تکنیک نواختن ویولن آلتو تقریبا مشابه ویولن است با این تفاوت که در این ساز فاصله سیم ها بیش تر و آرشه سنگین تر است.
شکل این ساز از قرن شانزدهم بدون تغییر بوده است.
ویولن الکتریک یا سایلنت ویولن
تفاوت اصلی آن با ویولن آکوستیک نداشتن جعبه صدا است که امکان ایجاد شکل های ظاهری متنوع را به این ساز داده است.
همانند گیتار الکتریک در ویولن الکتریک نیز نیاز به آمپلی فایر برای تقویت صدا هست.
اما مزیت ویولن الکتریک نسبت به ویولن کلاسیک این است که مزاحمت صدایی ایجاد نمی کند.
لذا برای تمرین در منزل یا آموزش آنلاین موسیقی یک گزینه محبوب به شمار می رود.
ویولن های الکتریک معمولا دارای یک جک صدا هستند که به هنرجوی آموزشگاه موسیقی کمک می کند تا ساز خود را به آمپلی فایر یا سیستم صوتی دلخواهش وصل کند.
ویولن های الکتریک ممکن است اصلا از چوب ساخته نشوند.
دلیل آن هم این است که صدای آن ها به مشخصات آکوستیکی ویژه ساختمان ساز وابسته نیست.
ویولن ۵ سیمی
ویولن های معمولی چهار سیم دارند اما در ویولن پنج سیمی یک سیم بم به ساختمان ویولن اضافه شده است.
مورد استفاده این سیم در اجرای قطعات در گستره صوتی وسیع تر می باشد.
یعنی به کمک این ساز شما می توانید هم گستره صدایی ویولن و هم گستره صدایی ویولا را در یک ساز داشته باشید.
ویولن ۵ سیمی از ویولن آکوستیک بزرگ تر و از ویولا کوچک تر است.
در اکثر مواقع ویولن های ۵ سیمی از نوع ویولن الکتریک هستند.
ویولن سل
ویولن سل، از ویولا بزرگ تر است و یک اکتاو از ویولا بمتر است.
این ساز به علت اندازه بزرگی که دارد باید به صورت نشسته نواخته شود.
در انتهای ویولن سل یک پین وجود دارد که به صورت تکیه گاه عمل می کند و هنرجوی کلاس آموزش ویولن آن را بین زانوهای خود قرار میدهد.