اکتبر 4, 2023
بحث دستگاه های ایرانی: شاید اولین چالش در برخورد با کلمه دستگاه،وجه تسمیه ی ان باشد.دستگاه، یعنی محل گذاشتن
شاید اولین چالش در برخورد با کلمه دستگاه،وجه تسمیه ی ان باشد.
دستگاه از نظر لغوی یعنی محل گذاشتن دست .
اما از نظر موسیقیایی، چون محل گذاشتن انگشتان در هر دستگاه موسیقی ایرانی با دستگاه دیگر تفاوت داشته،
و به اصطلاح هر بخش از موسیقی ایرانی رو دستگاه یعنی محل های بخصوص گذاشتن دست روی دسته ساز نام گذاری کردند.
اگر موسیقی ایران را یک کشور فرض کنیم، دستگاه را به استان، نغمه را شهر و گوشه را به خانه می توان تعبیر کرد.
برای هر هنرجوی کلاس آموزش خوانندگی در بهترین آموزشگاه موسیقی ضروری است که با انواع دستگاه های موسیقی ایرانی آشنایی داشته باشد.
در این مقاله دستگاه شور برای شما شرح داده شده است.
موسیقی ایرانی شامل هفت دستگاه و پنج آواز می باشد
حال، اگر بخواهیم بگویم که کدام آواز ها متعلق به کدام دستگاه ها هستند ترتیب به این صورت می باشد:
1- شور : آواز افشاری، بیات ترک، ابوعطا، دشتی
2- همایون: بیات اصفهان
همانطور که می بینید، شور ام المقام یعنی مادر آواز ها هم خوانده شده،
چون قسمت عمده ای از موسیقی ایرانی در دستگاه شور نمود پیدا می کند و به عکس، دستگاه نوا مهجور ترین دستگاه ایرانی هست،
دستگاه شور شور عجیبی دارد.
ساده و صمیمی و بی تکلف است .
اغلب اولین دستگاهی ست که می آموزند ، از این روی بسیار خاطره انگیز است .
شور ؛ ابتدای راه هست و آغاز دلدادگی !
تقلا و تلاشی است برای در کنار یار بودن .
از غم و اندوه و نفرت گرفته تا شادی و عشق و سرور را در خود جای داده .
آری ، شور سرشار از پارادوکس ها و چند گانگی هاست !
و چون نام شورانگیزش عالی ترین و ژرف ترین احساسات و عواطف را بیان می کند و هرگز خود را در حصار یک حس و کلام نمی بیند .
و چون تازه دلدادگان ، در مناظرات و سوال و جواب ها ، شیدایی و شیوایی خود را دارد که شاید یکی از برجسته ترین ویژگی هایش باشد
اغلب نغمات طوایف و ایلات و عشایر در زمینه این دستگاه است.
آواز شور از جذبه و لطف خاصی برخوردار است که بسیار شاعرانه و دلفریب است.
آواز شور ریشه عمیقی در فرهنگ ایرانی دارد که بیانگر تصوف و عرفان ایرانی است.
