مهر ۱۴, ۱۴۰۱
متد ارف بهترین و جذاب ترین روش در کلاس آموزش موسیقی به کودکان است.
بر اساس تحقیقات انجام شده موسیقی بر روح انسان اثرگذار است.
این روش آموزشی به خصوص برای کودکانی که از نظر سنی نمی توانند معانی تخصصی موسیقی را درک کنند مفید است.
شروع آموزش موسیقی به کودکان با روش ارف معمولا از سنین 2 تا 3 و نیم سالگی است .
به این ترتیب آن ها تا سن 5 سالگی سازهای ابتدایی را می توانند یاد بگیرند.
اول: روش اُرف روشی است که بر پایه پیوستگی موسیقی و حرکت و کلام بناگذاری شده است.
در این صورت کودکان برای بیان احساسات خود از حرکت و کلام به صورت هم زمان استفاده می کنند.
کودک همراه با آواز به اجرای حرکات موزون هماهنگ با ریتم آواز می پردازد.
دوم: روش اُرف بر مبنای آموزش موسیقی به کودکان از طریق اجزای آن یعنی ریتم یعنی با استفاده از اسامی ریتمیک خاص حیوانات و شخصیت های مورد علاقه کودکان، دست زدن، پای کوبیدن و واکنش های مختلف کودک در زمان های مشخصی از شنیدن نت ها و… و صدا از طریق آموزش غیر مستقیم و مرحله به مرحله یعنی هر یک یا دو نت در یک بازه زمانی خاص و همچنین آمیختن این ارکان با حرکات ریتمیک و موزون که خود کمک به درک بهتر موسیقی توسط بچه ها می کند انجام می شود.
بعدها کارل اُرف برای سهولت نواختن موسیقی توسط کودکان با استفاده از الهام گرفتن از تعدادی ساز بومی سایر ملل اقدام به ابداع سازهایی ساده نمود که به مجموعه این سازها “سازهای اُرف” گفته می شود.
سوم: سازهای مورد استفاده در روش اُرف مثل همه سازهای آموزشی دیگر است.
یعنی روش استفاده آنها مثل هم است ولی مزیت آنها ساختن دنیایی از صداهایی است که فوق‌العاده شعر گونه‌اند.
سازهایی مثل زایلونونهای سوپرانو، آلتو و باس و متالوفونهای سوپرانو و آلتو و باس-ریکوردرهای آلتو و سوپرانو و سازهای ریتمیک مثل دقک و خاشخاشک و دایره زنگی و طبلکها و…
از این سازها می توان برای ساختن صدای پس‌زمینه‌ای ملایم و نرم، همراهی گرم و قوی، تأثیری و همیشگی یا همراهی ساده‌ای برای آواز کودکانه استفاده کرد.
چهارم: آموزشگاه ها در کنار سازهای اصلی اُرف در بیشتر مواقع فلوت ریکوردر را هم به عنوان یک ساز مناسب برای کودکان در آموزش ها جای میدهند.
نکته قابل توجه این که هر نوع آموزش موسیقی به کودک مساوی با روش اُرف نیست و ممکن است برخی از افراد و آموزشگاه ها از این نام برای جذب مشتری و کسب درآمد بیشتر استفاده کنند.
پنجم: “ریتم” اولین و مهمترین جزء سازنده‌ی بیان موسیقایی است.
کودکان به طور طبیعی از بدنشان به عنوان وسیله‌ای برای بیان “ریتم” استفاده می‌کنند.
دست زدن، روی زانو زدن، بشکن‌زدن یا پا زدن راههای ریتمیکی است که از بدن و از ریتمهای بدنی یا بدن ضرب می‌توان برای همراهی شعرهای قافیه‌دار آوازها استفاده کرد و درک این ریتم را می‌توان از راه حرکت، و همراهی سازهای همراه کننده با سازهای ضربی اُرف تجربه کرد.
اصلاً موضوع مهمی در بدن بعضی از بچه‌ها وجود دارد که حاکی از آریتمی بودن عضلات بچه‌هاست که سخت‌ترین کار در برنامه آموزش ریتمیک می باشد که اگر معلّم از آگاهی کافی برخوردار نباشد می‌توان گفت: آسیب جدّی به کودک وارد می شود.
بعضی وقتها باید کودک را در آغوش گرفت و حرکات ریتمیک را به او القاءِ کرد.
باید مربی با کودک بجهد، خم شود، راست شود شعرها را واضح بخواند تا کودک را به سوی حوزه یوریتمیک و بعدها ریتمیک کردن بدن کودک سوق بدهد.
ششم: این روش همواره انگیزه‌ای برای رشد مستقل فراهم می کند و به همین دلیل هرگز آموزشها قطعی و ثابت نیست، اما همیشه در حال رشد، پیشرفت و در جریان است.
تأکید این روش بیشتر روی خلاقیت استوار است و این طرح در بردارنده آمادگی برای انواعی از نوآوری‌ها بر اساس فرایندی پیوسته می باشد.
کودکان صدای واژه ها، ملودی ها و سازها را بررسی و همچنین تمام اجزای ملودیک و ریتمیک را جستجو می‌کنند.
در ساخت شکل‌های همراهی، مقدمه‌ها و پایان یا حتی کل یک آواز استفاده می‌کنند.
هفتم: در کلاس موسیقی کودک بر مبنای روش اُرف، روی آواز خوانی کودکان هم تأکید شده است.
صدا باید ساخته شود چون یکی از مشکلات کلاس آواز بزرگسالان ژوست نبودن صدا در کلاسهای آموزش کلامی همان کلاسهای آوازخوانی و مقام‌خوانی و… است، که خود مشکلات عدیده‌ای است که باید با دیدی بسیار دقیق و آکادمیک بررسی شود و این مهم بوسیله صداسازی و سلفژ بدست می آید.
هشتم: همه معلمان اُرف باید روی آوازخوانی کودکان تمرکز کنند.
در دوره آمادگی یا کودکستان در هر درس باید بازی هایی برای همانندسازی صداها در نظر گرفت.
این نکته خیلی مهم است که بچه‌ها باید توانایی گوش کردن و بازخوانی دقیق الگویِ ملودیکی را که معلم می‌خواند داشته باشند.
نهم: کودکان باید بخش‌های آوازیِ تمرین را در فاصله سوم بخوانند، هر چند که در تمام تمرین‌های “آواز خوانی” معلم باید از وسعت صدای مطلوب برای بچه‌ها در هر گروه سنی آگاهی داشته باشد و روی نحوه‌ی ایستادن، درست نشستن، نفس‌گیری، تلفظ و صدایی واضح و بدون گرفتگی و انقباض تمرکز کنند.
دهم: انجام یادگیری این فعالیتهای موسیقایی برای کودکان سخت و طاقت فرساست و معلم باید خیلی دقت داشته باشد چون کار پیچیده است.
ولی کودکان خیلی توانا هستند. بازدهی کار کودکان خیلی خوب است.
یادگیری آنها مخصوصاً اگر معلم عاشق آنها باشد، خیلی خوب جواب عشق را با عشق می دهند و جواب عشق یعنی انجام کارهای نشدنی!
این شاید تعریف اصیلی برای هنر باشد.
یازدهم: استفاده از پکیج های آموزشی ارف به کودکان که با هزینه ای اندک و در منزل تحت نظر شما آموزش خواهند دید.
در ابتدای راه شما استاد کودک خود باشید و سپس برای پیشرفت بالاتر به کلاسهای موسیقی بفرستید که البته در این کودک شما سطح بالایی خواهد داشت.
