در مقاله قبلی خواندیم که هنرجویان کلاس آموزش گیتار هنگامی که سازهای گیتار خود را با یکدیگر مقایسه می کنند متوجه خواهند شد که جک های گیتار آن ها با یکدیگر فرق دارد.
البته معمول ترین جک خروجی که اکثر هنرجویان آموزشگاه موسیقی با آن آشنایی دارند جک مونو می باشد.
اما جک های گیتار انواع مختلفی دارند که در ادامه تفاوت آن ها را خواهید دانست.
اما پیش از هر چیز بدانیم که اصلا جک گیتار چیست و برای چه کاربردی ساخته شده است؟
کاربرد جک های خروجی هنگام اتصال به پیکاپ است.
این جک ها که در گیتارهای الکتریک تعبیه شده اند به پیکاپ گیتارهای الکتریک وصل می شوند و به وسیله کابل سیگنال را از گیتار به آمپلی فایر منتقل می کنند.
آپلی فایر همان تقویت کننده های سیگنال هستند که موجب بلندتر شنیده شدن صدای گیتار شما می شوند.
این قطعه به صورت یک قطعه آلومینیومی در کناره‌ی گیتار قرار دارد.
کارایی آن ایجاد پل ارتباطی بین کابل گیتار و سیگنالی که از پیکاپ دریافت می‌شود، است.
از آن جا که جک های گیتار بین کابل هدایت کننده سیگنال و پیکاپ ارتباط ایجاد می کنند اهمیت زیادی دارند.
زیرا اگر جک نباشد سیگنال خروجی ای که به وسیله پیکاپ دریافت شده است به آمپلی فایر منتقل نمی شود و سیگنال تقویت نمی شود.
اما آن چه باعث تفاوت در انواع جک خروجی می شود روشی است که برای اتصال جک ها استفاده می شود تا با قست الکترونیک ساز هماهنگی داشته باشند.
چهار روش برای ساختار اتصال سیم ها وجود دارد که بستگی به ساختار درونی جک دارد.
در ادامه با انواع ساختارهای درونی جک های گیتار که در سازهای موجود در کلاس گیتار شمال تهران رواج دارد آشنا خواهیم شد.
انواع خروجی جک های گیتار
جک باز یا جک اسکلتی
جکِ باز یا همان جکِ اسکلتی بیش تر در گیتارهای الکتریک با پیکاپ پَسیو که قبلا در وبلاگ آموزشگاه موسیقی تهران درباره آن صحبت کردیم دیده می شود.
علت آن که به این نام نامیده می شوند این است که این جک‌ها داخل محفظه ایمنی قرار ندارند.
با این حال آن ها نیز دارای نوعی ایمنی هستند که آن را شکاف چسبیده به بدنه گیتار کسب می کنند.
در صورتی که این مدل جک به طرز صحیح نصب شود قادر است بسیار با دوام و مستحکم باشد.
جهت آشنایی با پیکاپ اکتیو و پسیو می توانید این مقاله را مطالعه فرمایید.
جکِ بسته یا پَنِل
معمولا انواع گیتارها با قیمت کم تری که اغلب آن ها ساخت کشور چین هستند جکِ بسته یا همان جکِ پَنِل را روی خود دارند.
این نوع جک به طور معمول یک محفظه از جنس پلاستیک دارند که کیفیت آن پایین است.
به همین دلیل قیمت آن ها کم تر بوده اما ایراد آن این است که زودتر از جک های بازِ که به خوبی نصب شده باشند فرسوده می شود.
جکِ بَرِل
این نوع جک ها را به نوعی به عنوان جایگزینی برای پینِ انتهایی گیتار می شناسند.
یعنی جک در جایی قرار دارد که بند گیتار به انتهای بدنه وصل می‌شود.
به طور معمول این نوع از جک ها در گیتارهای الکترو آکوستیک به کار می روند.
زیرا نحوه عملکرد در آن ها به این صورت است که برق پس از عبور از پیکاپ به پین انتهایی گیتار می رسد.
از نظر ساختار درونی نیز جک های برِل انواع متفاوتی دارند.
آن ها ممکن است از نوع «مونو» یا «استریو» یا «تی.آر.اس» باشند.
البته برخی اوقات شاهد هستیم که پری اَمپ ها داخل جک استوانه ای برِل قرار می گیرند.
جکِ فلانژ
این نوع جک در گیتارهای برند ژاپنی «تاکامین» که از نوع گیتار الکتروآکوستیک هستند به کار می رود.
علاوه بر این مارک گیتارها در برخی دیگر از گیتارهای الکتروآکوستیک دیگر نیز از جک های «فلانژ» استفاده می شود.
این جک‌ها کاملا شبیه به جک های بَرِل هستند.
یعنی مانند آن ها پین های یک دست و هماهنگ دارند.
این جک ها ساختارهای «مونو»، «استریو» و «تی.آر.اس» دارند.
در این مقاله و مقاله پیشین با انواع ساختارهای درونی و بیرون جک های مختلف گیتار در کلاس موسیقی آشنا شدیم.
در نتیجه آن چه بسیار مهم است این است که در هنگام تعویض جک گیتار خود به ساختار درونی و به ساختار بیرونی جک توجه داشته باشید.