واژه فیدل ممکن از در بهترین آموزشگاه موسیقی تهران به گوش برخی از هنرجویان خورده باشد.
در اصل ساز فیدل همان ویولن است با این تفاوت که شامل بخشی از موسیقی فولک یا محلی می شود.
این ساز هم یک ساز زهی با ۴ سیم درست مانند ویولن است اما سایزهای مختلفی از آن ساخته می شود.
نوازندگان فیدل معمولا شامل هنرجویان آموزش موسیقی است که علاقه مند به سبک موسیقی فولک هستند.
این ساز بیشتر برای اجرای بداهه نوازی مورد استفاده است تا موسیقی تنظیم و نوشته شده.
هرچند ویلون و فیدل هر دو در اصل یک ساز هستند اما در ساز فیدل در برخی موارد می توان جزییات را با توجه به کاربرد تغییر داد.
مثلا می توان در آرشه، برای کاهش دامنه حرکت آرنج تغییراتی ایجاد کرد.
در حقیقت تقریبا در اکثر نمونه های فعلی هردوی این اسامی در مورد یک ساز به کار می رود .
اما گاهی اوقات در موارد خیلی جزيی ممکن است در بدنه ساز کمی تغییر ساختار ایجاد شده باشد.
اگر بخواهیم بین این دو ساز تفاوتی قائل شویم فقط یک مورد فیزیکی است.
آن هم تنظیمات فیدل و ویولن می باشد یعنی مواردی مانند جنس سیم‌ها، روش کوک کردن آن‌ها و پل ساز.
هنرجویان علاقه مند به کلاس آموزش ویولن در سبک کلاسیک مواد سنتی جنس سیم‌ها را ترجیح می‌دهند .
درحالی که هنرجویان آموزشگاه موسیقی تهران که فیدلر هستند جنس استیل را انتخاب می‌کنند.
تفاوت ساز فیدل و ویولن در کلاس آموزش ویولن
در مقاله انواع سیم ویولن از نظر جنس در دسته آموزش ویولن در سایت آموزشگاه موسیقی شمال تهران خوانده ایم که در ویولن سه نوع سیم استفاده می‌شود:
سیم روده گوسفند، سیم با هسته مصنوعی و روکش فلزی و سیم‌های هسته فلزی و روکش سیم‌پیچ‌های فلزی.
در این جا منظور ما از سیم سنتی، همان سیم روده است.
همچنین ممکن است یک فیدل روی هر چهار سیم، فاین تیونر داشته باشد.
در حالی که ویولن های معمولی و حرفه ای تر فقط در سیم می پیچ تنظیم دقیق کوک دارند.
و سایر سیم ها از این پیچ عاری هستند.
در بالاتر اشاره کردیم که این دو ساز یکی هستند.
اما اصلی ترین تفاوت بین این دو نام یعنی «ویولن» و «فیدل» به سبک موسیقی ای که از هرکدام برای نواختن استفاده می شود مربوط است.
به عنوان مثال فیدل عموما برای نواختن سبک موسیقی فلکلور یا محلی استفاده می شود.
از جمله موسیقی فولک می توان به انواع سبک های موسیقی مانند موسیقی کانتری، بلو گرس، کوجون و برخی از انواع موسیقی سنتی سلتیک اشاره کرد.
از سوی دیگر هنرجویان کلاس موسیقی از ساز ویولن عموما برای نواختن موسیقی کلاسیک غربی و موسیقی جاز استفاده می کنند.
البته متد‌ها و روش های اجرای هر ساز نیز با هم تفاوت دارد.
به عنوان مثال هنرجویان علاقه مند به نواختن ویولن در سبک کلاسیک باید نسبت به نواختن نت نوشته شده قطعه موسیقی مقید باشند .
همچنین باید هنرجو هنگام اجرای موسیقی در آموزشگاه موسیقی عین به عین نت های نوشته شده را اجرا کند.
در صورتی که نوازندگان فیدل، از این نظر آزادی عمل بیش تری دارند.
هنرجویان علاقه مند به یادگیری ویولن در این سبک ممکن است به اجرای بداهه بپردازند.
آن ها به راحتی می توانند آن چه را که در ذهن دارند اجرا کنند یا حتی قسمتی از قطعه ای که خودشان ساخته اند را اجرا کنند.
مورد مهم دیگر در اجرای دو ساز این است که تکنیک های آرشه کشیدن در ویولن به فیدل متفاوت می باشد.
به عنوان مثال یک هنرجوی کلاس موسیقی علاقه مند به نواختن فیدل ممکن است با تمپوی خیلی بالا ساز را بنوازد.
این در حالی است که یک هنرجوی علاقه مند به یادگیری ویولن به احتمال زیاد از تمام امکانات صوتی ویولن استفاده می کند.