بخش دوم آشنایی با بهترین موسیقی های جهان

در طی دوران تولد موسیقی آهنگ های زیادی خوانده شده است.
اما برخی از آنها فراتر از یک آهنگ عمل کرده و مردم جهان با آنها زندگی کرده اند.
در بهترین آموزشگاه موسیقی برترین آهنگ های تاریخ موسیقی جهان را مرور می کنیم.

آیا کنجکاوید محبوب ترین تک آهنگ های جهان را بشناسید؟
همه ما یک یا چند آهنگ داریم که همیشه می توانیم به آن ها گوش کنیم.
مهم نیست از نخستین باری که آن ها را شنیده ایم چه قدر گذشته یا چند هزار بار به آن ها گوش داده ایم.
آن ها همیشه گوشه ذهن ما هستند و همیشه از شنیدن آن ها احساس خوبی به ما دست می دهد.

مجله رولینگ استون که می توان گفت بزرگ ترین و مشهورترین مجله در صنعت موسیقی است،
در تلاشی برای تهیه لیست بهترین تک آهنگ های تاریخ به 500 عنوان رسید
و برای تهیه این لیست به کار بیش از 170 موزیسین، اشخاص فعال در حوزه موسیقی و منتقد مراجعه کرد.
در لیست پیش رو ما ده قطعه برتر صدر لیست را در شمارشی معکوس معرفی می کنیم.

برترین آهنگ های تاریخ موسیقی در کلاس موسیقی

شماره پنج

نام قطعه: Respect- احترام

صاحب اثر: آرتا فرنکلین

تاریخ ضبط: ژولای 1965

تاریخ انتشار: آگوست 1965

سبک: ریتم اند بلوز

زمان: 2:08

انتشارات: ولت/ اتکو

تهیه کننده: استیو کراپر

جدول: دوازده هفته- شماره یک

این قطعه را لوتیس ردینگ نوشت و برای اولین بار ضبط کرد
اما بازخوانی موفقی که آرتا فرانکلین از آن کرد باعث شد این قطعه را همیشه به نام او بشناسند.
«احترام» اولین هیت آرتا فرانکلین بود که رتبه اول جدول پرفروش ها را کسب کرد و باعث شد او به عنوان «ملکه سول» شهره شود.
فرانکلین زمانی این قطعه را خواند که ازدواج خودش در بحران بود
و کسلر تهیه کننده این قطعه درباره آن گفته «اگر فرانکلین آن را زندگی نکرده بود نمی توانست آن را این طور اجرا کند
اما او زنی نبود که اهل اهانت کردن باشد بلکه احترام گذاشتن از مشخصه های بارزش بود.
در این قطعه دو خواهر فرانکلین به نام های کارولین و ارما هم خوانی کرده اند.

شماره چهار

نام قطعه: What’s Going On- «چه خبر است»

صاحب اثر: ماروین گی، ال کلولند، رنالدو بنسون

تاریخ ضبط: ژوئن 1970

تاریخ انتشار: ژانویه 1971

سبک: سول

زمان: 3:40

انتشارات: تاملا

تهیه کننده: ماروین گای

جدول: 13 هفته- شماره دو

این قطعه تقاضای عمیقی برای برقراری صلح در جهان است و هنرمندی در اوج بحران خوانده است.
در سال 1970، ماروین گای بزرگ ترین ستاره کمپانی موتون بود.
او که به تازگی تامی ترل، دوست و همکارش، را از دست داده بود درگیر مشکلات خانوادگی جدی نیز بود.
چنانچه در گفت و گو با دیوید ریتز، زندگی نامه نویسش گفته بود: «می دانستم اگر برای صلح داد سخن سر می دهم اول باید آن را در قلبم پیدا کنم».

این قطعه که آن را رنالدو بنسون، عضوی از کوارتت «فور تاپ» همراه ال کلولند نوشته، به «گای» داده شده
و او با قرار دادن ارجاعاتی به جنگ و نزاع های نژادپرستی در ترانه که دل مشغولی های شخصی اش بودند این قطعه را مال خود کرد.
او در بخش هایی از ترانه در دعایی برادرش فرانکی را که در جنگ ویتنام شرکت کرده بود صدا می زند
و می گوید: «برادر، برادر خیلی ها مثل تو در حال جان دادن اند».

گرچه ابتدا تصور می شد این قطعه موفقیت تجاری کسب نخواهدکرد،
پس از انتشار تبدیل به بزرگ ترین دست یافت استودیویی گای شد،
اما گای هرگز به صلحی که تمنای آن را داشت نرسید و در نهایت در یک نزاع خانوادگی به دست پدرش کشته شد.

شماره سه

نام قطعه: Imagine- «تصور کن»

صاحب اثر: جان لنون

تاریخ ضبط: ژوئن 1971

تاریخ انتشار: ژانویه 1971

سبک: راک

زمان: 3:30

انتشارات: اپل

تهیه کننده: جان لنون، فیل اسپکتور، یوکو اونو

جدول: 9 هفته- رتبه سه

«تصور کن» موفق ترین قطعه ای است که جان لنون در طول فعالیت انفرادی اش ساخته است.
ترانه این قطعه مخاطبانش را دعوت می کند به این که صلحی جهانی را تصور کنند که در آن هیچ مرز و تفکیکی میان مذاهب و ملیت ها نیست.
این تک آهنگ و آلبومش که با همین نام منتشر شد حاصل همکاری اسپکتور، اونو و لنون بود.
البته این قطعه در ابتدا در یک مجموعه ال پی منتشر شد اما یک ماه پس از آن به صورت تک آهنگ در امریکا منتشر شد

و در جدول بیلبورد هات 100 در رتبه سوم قرار گرفت
و البته ال پی مربوط به آن در بریتانیا در رتبه اول جدول نشست
و از تاریخ انتشارش به بعد بیش از 1.6 میلیون نسخه در بریتانیا فروخت و بعد از قتل جان لنون در سال 1980 به صدر جدول رسید.

این قطعه افتخارات زیادی کسب کرد و نامش در همه لیست هایی که از بهترین قطعات تاریخ موسیقی تهیه می شوند به چشم می خورد.
هنرمندان زیادی از جمله مدونا، استیو واندر، جون بائز، التون جان این قطعه را بازخوانی کرده اند.

جان لنون ترانه این قطعه را بازخوانی کرده اند.
جان لنون ترانه این قطعه را از «گریپ فروت»، آرتیستز بوکِ یوکو اونو الهام گرفت و لنون بعدها درباره آن گفت: «این قطعه را باید به نام لنون/ اونو بشناسیم…
این قطعه چه به لحاظ شعر و چه به لحاظ مفهوم، خیلی وام دار یوکو است
اما در آن روزها من خودخواه تر از آن بودم که به همکاری و نقش او اشاره کنم…»

شماره دو

نام قطعه: (Satisfaction) I Can’t Get No- (خشنودی) خشنودم نمی کند

صاحب اثر: رولینگ استونز

تاریخ ضبط: مه 1965

تاریخ انتشار: ژوئن 1965

سبک: هارد راک

زمان: 3:44

انتشارات: لندن

تهیه کننده: اندرو لوگ اولدهام

جدول: 14 هفته- رتبه یک

این قطعه یکی از اولین نمونه های تاثیر موسیقی باب دیلن بر گروه رولینگ استونز و بیتلز است.
بدبینی و ایده وارد کردن ترانه های شخصی از سنت موسیقی فولک و بلوز به موسیقی پاپیولار، ریف این قطعه در خواب به ذهن کیت ریچارد رسید.

شبی در مه 1965 کیت ریچارد از خواب بیدار شد، گیتار و ضبط صوتش را به دست گرفت و آن را ضبط کرد.
دو دهه بعد میک جَگر خواننده گروه در مصاحبه ای گفت این ترانه نشان دهنده دیدگاه او به جهان بوده و بیان خستگی او از همه چیز.
این قطعه نمونه ای از سبک و سیاق جسورانه استونز در راک است هرچند که آن شب ریچاردز احتمالا خواب چاک بری را هم دیده.

بعدها جَگر گفت که ریچاردز به طور ناخودآگاه این قطعه را از جمله ای در یکی از ترانه های چاک بری الهام گرفته است که می گفت هیچ رضایتی از قضاوت ندارم.
جَگر اشاره می کند «اصلا امکان ندارد یک انگلیسی این مسئله را این طور بیان کند:
نمی گویم او آگاهانه این ایده را برداشته اما آن روزها ما زیاد به آن رکوردها گوش می دادیم».
«خشنودی» برای رولینگ استونز به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد و اولین «شماره یک» آن ها در ایالات متحده بود.

شماره یک

نام قطعه: Like a Rolling Stone- «مثل سنگی غلتان» (هم چون یک خانه به دوش)

صاحب اثر: باب دیلن.

تاریخ ضبط: ژوئن 1965

تاریخ انتشار: 20 ژولای 1965

سبک: راک، فولک راک

زمان: 6:13

انتشارات: کلمبیا

تهیه کننده: تام ویلسون

جدول: 12 هفته- رتبه دو

ترانه این قطعه را دیلن در یکی از تورهای انگلیسش نوشت و آن را از شعر مفصلی برگرفت که قبلا آن را نوشته بود.
ابتدا کمپانی کلمبیا با زمان طولانی این قطعه که بیش از شش دقیقه بود
و صداهای الکترونیک سنگینش مشکل داشت و برای انتشار آن مردد بود.
منتقدان این قطعه را تحولی در ترکیب بندی های دیلن از المان های مختلف موسیقی می دانند.

صدای جوان و لحن بدبینانه دیلن در این قطعه که مستقیم سوال می کند «چه حسی دارد؟»
و بعد می گوید مثل یک سنگ غلتان، تصویر دیلن را از یک خواننده فولک به یک ستاره راک در کلاس آموزش خوانندگی تغییر داد.
این قطعه یکی از تاثیرگذارترین قطعات تاریخ موسیقی راک و پاپ به شمار می رود و هنرمندان بسیاری نیز آن را بازخوانی کرده اند.