یکی از مواردی که هنرجویان کلاس آموزش ویولن در نوازندگی به آن کمتر توجه دارند سیم ویولن است.
در گذشته تنوع و پیچیدگی سیم ویولن نسبت به امروز خیلی کمتر بود.
بطور کلی سیمهای ویولن به سه دسته روده ایی سنتاتیک و متال دسته بندی میشوند .
انواع سیم ویولن متناسب با سبک موسیقی توسط نوازنده ویلن انتخاب میشود.
سیم ویولن زهی مصنوعی یا سنتاتیک
در حدود 30 سال گذشته نوازندگان کلاسیک برای اجراهای موسیقی کلاسیک به این سیمها روی آوردند.
ساختار و ترکیب فیزیکی آن ها به دقت مورد بررسی قرار گرفته تا جایگزین خوبی برای سیمهای روده ایی باشد .
همچنین ایرادها و نواقص در این مدل سیم از بین رفته است.
این مدل سیمها نیاز به تنظیم مداوم ندارد و در مقابل تغیرات دما و رطوبت واکنش بسیار نا چیزی دارد .
در مدت کمتر از یک هفته روی ویلن سازگاری پیدا میکند و نسبت به سیمهای روده ای عمر بیشتری دارد .
سیم ویولن فولادی یا متال
این گونه سیمها گرچه از طرف نوازندگان کلاسیک بهترین آموزشگاه موسیقی مورد استقبال قرار نگرفت.
اما برای هنرجویان تازه کار کلاس موسیقی از لحاظ طول عمر و قیمت بسیار مناسب بود.
این سیم هنگام نصب خیلی زود تنظیم می شود و اغلب آن ها صدای درخشان و شفافی دارند .
این مدل سیم برای نوازندگی محلی بسیار خوش طنین تر از سیمهای سنتاتیک هستند.
همچنین برای موسیقی سبک جاز و بلوز مناسبتر است.
این گونه سیمها اکثرا با الیاژهای مانند آلومینیوم و فولاد و نقره و تیتانیوم ساخته میشوند.
سیم ویولن روده ای
هنرجویان آموزشگاه موسیقی در سبک کلاسیک هنوز هم برای اینکه ویولن صدای گرم و غنی و پر عمقی داشته باشد سیمهای روده ای را ترجیح میدهند .
آن ها معتقد هستند هنگام نوازندگی با روده بیشتر از یک لحن و آوا به گوش میرسد و نسبت به رشته های سیمی صدا کمی نرمتر و عمیق تر است.
به عقید نوازندگان باروک این رشته های روده ای ابزار بسیار مناسبتری برای این سبک میباشد .
ایرادهای که نوازندگان سبک مدرن به این سیمها میگیرند این است که روده هفته ای باید دوبار باید تنظیم و کوک شود و زود به زود بالانس و کوک خود را از دست میدهد .
همچنین بسیار حساس به تغیر دما و رطوبت میباشد و هنگام اجرا یک معضل بزرگ محسوب میشود.
نتیجه گیری
به طور کلی تجربه نشان داد برای نوازندگی سبک ایرانی سیمهای خانواده متال یا فولادی بهتر جواب میدهند .
زیرا قدرت پردازش و سازگاری بیشتری با موسیقی ایرانی دارند.
در نوازندگی ویولون در کلاس موسیقی به سبک ایرانی وشرقی این است که ما بجای تکنیک ویبراسیون از تکنیک مالش استفاده میکنم.
تکنیک مالش روی سیمها سنتاتیک خوش طنین و خوش لحن جواب نمیدهد واز گرمی و لطافت صدا کم میکند .
اما تکنیک مالش بر روی سیمهای متال یا فولادی خیلی خوش لحن تر دلنشین تر وگوشنواز تر است.
موضوع دیگر اینکه اگر سیمهای سنتاتیک خارج از دیاپازون کوک شود مطبوع بودن و ملاحت خود را از دست میدهد .
حتی در کوک می لا می لا در حالت دیاپازون سیم ر. و .سل به راحتی از هم گسسته و پاره میشود .
اما سیمهای متال یا فولادی بهتر در تغیر کوک ها جواب میدهد و انعطاف قابل توجهی از خود نشان میدهد.