در طی دوران تولد موسیقی آهنگ های زیادی خوانده شده است.
اما برخی از آنها فراتر از یک آهنگ عمل کرده و مردم جهان با آنها زندگی کرده اند.
در بهترین آموزشگاه موسیقی برترین آهنگ های تاریخ موسیقی جهان را مرور می کنیم.
آیا کنجکاوید محبوب ترین تک آهنگ های جهان را بشناسید؟
همه ما یک یا چند آهنگ داریم که همیشه می توانیم به آن ها گوش کنیم.
مهم نیست از نخستین باری که آن ها را شنیده ایم چه قدر گذشته یا چند هزار بار به آن ها گوش داده ایم.
آن ها همیشه گوشه ذهن ما هستند و همیشه از شنیدن آن ها احساس خوبی به ما دست می دهد.
مجله رولینگ استون که می توان گفت بزرگ ترین و مشهورترین مجله در صنعت موسیقی است،
در تلاشی برای تهیه لیست بهترین تک آهنگ های تاریخ به 500 عنوان رسید
و برای تهیه این لیست به کار بیش از 170 موزیسین، اشخاص فعال در حوزه موسیقی و منتقد مراجعه کرد.
در لیست پیش رو ما ده قطعه برتر صدر لیست را در شمارشی معکوس معرفی می کنیم.
برترین آهنگ های تاریخ موسیقی در کلاس موسیقی
شماره ده
نام قطعه: What’d I Say- «چه بگویم»
صاحب اثر: ری چارلز
تاریخ ضبط: فوریه 1959
تاریخ انتشار: ژولای 1959
سبک: ریتم اند بلوز
زمان: 6:30
انتشارات: آتلانتیک
تهیه کننده: جری وکسلر و احمد ارتگان
جدول: پانزده هفته- شماره شش
هنرمندی که در کلاس آموزش پیانو او را «نابغه» صدا می زدند این قطعه را به معنای واقعی کلمه در حضور تماشاچیان نوشت.
او و ارکستر آر اند بی اش که یک گروه کر زن به نام «ریلتز» هم آن ها را همراهی می کرد در شهر کوچکی نزدیک پیتزبورگ، در یک ماراتون رقص موسیقی اجرا می کردند.
وقتی ری چارلز در نیمه دوم، همه رپرتوراهایی را که داشت تمام کرد، شروع به نواختن آرپژی روی پیانو کرد
و به گروه گفت که او را دنبال کنند و از گروه کر هم خواست که هرچه او خواند به دنبالش تکرار کنند.
به گفته خود چارلز، بعد از تمام شدن این قطعه، رقصندگان زیادی به او هجوم آوردند و سوال کردند که از کجا می توانند این قطعه را بخرند.
درست است که این قطعه ترانه پر و پیمانی نداشت و چند بیت شعر ناپیوسته بود که با قسمت های کُر و پُل به هم وصل می شد
اما زمانی که چارلز آن را در هجدهم فوریه سال 1959 ضبط کرد،
اثر درست و درمانی از آب درآمد و تا دهه ها محبوبیتش را حفظ کرد.
این قطعه باعث ورود قدرت مندانه چارلز به عرصه موسیقی پاپ شد و زیرسبک جدیدی در آر اند بی ایجاد کرد که «سول» نام گرفت.
شماره نه
نام قطعه: Smell Like Teen Spirit- «عطر نوجوانی»
صاحب اثر: نیروانا
تاریخ ضبط: مه 1991
تاریخ انتشار: سپتامبر 1991
سبک: گرانج، آلترنتیو راک
زمان: 4:30 (نسخه آلبوم 5:01)
انتشارات: DGC
تهیه کننده: بوچ ویگ
جدول: بیست هفته- شماره شش
این قطعه که نخستین قطعه آلبوم «مهم نیست» است موجب شد موسیقی راک زیرزمینی سیاتل، که راک آلترنتیو و گرانج بود، به جریان اصلی موسیقی راه پیدا کند و کرت کوبین مشهور شود.
این قطعه که تا آن زمان موفق ترین اثر گروه نیروانا محسوب می شد، هنگام انتشارش به رتبه یکم جدول صدترانه پرفروش امریکا رسید
و در سال های بعد هم در رده های بالای جدول باقی ماند.
این قطعه همچنین نامزد دو جایزه گرمی شد و به سرود «نسل ایکس» معروف شد.
متاسفانه آن قدر تقاضای مخاطبان برای اجرای این قطعه در کنسرت های نیروانا زیاد شد
که کوبین از اجرای آن فراری بود و یک بار عدم رضایتش را این طور بیان کرد:
«خیلی آهنگ های دیگر هست که اگر بهتر از این قطعه نباشند به همین اندازه خوب اند».
شماره هشت
نام قطعه: Hey Jude- «هی جود»
صاحب اثر: بیتلز
تاریخ ضبط: 31 ژولای تا آگوست 1968
تاریخ انتشار: آگوست 1968
سبک: پاپ، راک
زمان: 7:11
تهیه کننده: جرج مارتین
جدول: نوزده هفته- شماره یک
این قطعه که از شروع انتشارش به مدت نُه هفته در صدر جدول باقی ماند طولانی ترین قطعه گروه بیتلز تا آن روز بود.
طوری که در جلسات ضبط، خرج مارتین به مدت زمان آن اعتراض کرد
و گفت که هیچ دی جی ای حاضر نخواهدشد چنین قطعه ای را پخش کند.
اما جان لنون در جواب او گفت: «اگر قطعه ما باشد پخش می کنند».
پل مک کارتنی در مه 1968 به ملاقات سینتیا، همسر لنون، که در حال جدایی از او بود و فرزندش جولین رفت.
نام این قطعه در ابتدا «هی جولز» بود و قرار بود آهنگی باشد برای آرامش بخشیدن به جولین پسر لنون از ماجرای جدایی والدینش.
مک کارتنی بعدها درباره این ترانه گفت که می دانسته این قضیه برای جولین آسان نخواهدبود
و او همیشه برای کودکان طلاق احساس تاسف می کرده؛ اما بعد نام ترانه را به «هی جود» تغییر داد،
چون به گفته خودش احساس کرد این طور بهتر است.
سینتیا نیز بعدها از این ملاقات و رفتار پل مک کارتنی قدردانی کرد
و گفت که احساس هم دردی و اهمیت دادن پل مک کارتنی برای او بسیار باارزش بوده است.
ترانه «هی جود» بسیار موفق شد و بیش از هشت میلیون نسخه از آن فروش رفت
و تا امروز در همه لیست هایی که از بهترین آهنگ ها تهیه شده نام به چشم می خورد.
شماره هفت
نام قطعه: Johnny B. Goode0 «جانی بی گود»
صاحب اثر: چاک بری
تاریخ ضبط: ژانویه 1958
تاریخ انتشار: مارس 1958
سبک: راک اند رول
زمان: 2:40
انتشارات: چِس
تهیه کننده: بانگو کراوس
جدول: پانزده هفته- شماره هشت
ترانه «جانی بی گود» هیت راک اند رول درباره ستاره راک اند رول بودن است.
این قطعه هنوز هم یکی از بزرگ ترین قطعه های راک اند رول محسوب می شود
و مشهور شدنش نشانی از یک دموکراسی حقیقی در عرصه موسیقی پاپ دارد.
بنابر گفته بری، در مجله رولینگ استون (1972)، ترانه این قطعه ریشه در واقعیت دارد و کم و بیش داستان خود بری را روایت می کند.
داستان درباره پسرک روستایی فقیری است که خواندن و نوشتن نمی داند
اما به راحتی «به صدا درآوردن یک زنگ» گیتار می زند و ممکن است روزی نامش بدرخشد.
این قطعه به موفقیت کم نظیری دست پیدا کرد و در مجله بیلبورد در جدول دز جدول «هات ار اند بی سایدز» به رتبه دوم و در جدول «هات 100» به رتبه هشتم رسید.
بعدها به دلیل محبوبیت این قطعه، بازخوانی های متعددی از آن صورت گرفت و افتخارات زیادی به دست آورد.
طوری که هم چنان یکی از شناخته شده ترین قطعات در تاریخ موسیقی است.
شماره شش
نام قطعه: Good Vibration- امواج مثبت
صاحب اثر: بیچ بویز
تاریخ ضبط: فوریه تا سپتامبر 1966
تاریخ انتشار: اکتبر 1966
سبک: پاپ
زمان: 3:39
انتشارات: کپیتول
تهیه کننده: برایان ویلسون
جدول: چهارده هفته- شماره یک
برایان ویلسون نویسنده این قطعه و مغز متفکر گروه یک بار درباره این آهنگ گفته کلمه «ویبریشن» او را می ترسانده
چون یک بار مادرش به او گفته بود سگ ها به این علت به بعضی ها پارس می کنند.
که می توانند امواج منفی را از آدم ها بگیرند و این قضیه میان آدم ها هم صادق است.
او خود درباره این قطعه می گوید: «گود وایبریشن (امواج مثبت) انرژی را مهار می کند و آن را به اشعه آفتاب بادی تبدیل می کند و من می خواستم این قطعه از خودش امواج مثبت ساطع کند».
ویلسون در هفدهم فوریه 1966، زمانی که هنوز روی آلبوم دیگری کار می کرد شروع به نوشتن «امواج مثبت» کرد
و به مدت هفت ماه، در چهار استودیو، که بیش از 50 هزار دلار برای او هزینه داشت، این قطعه را به سرانجام رساند.
«امواج مثبت» در نهایت تبدیل به سومین هیت «بیچ بویز» شد و یکی از موفق ترین شاه کارهای موسیقی راک محسوب می شود.