بسیاری از هنرجویان آموزشگاه موسیقی فکر می کنند که همه ویولن ها شبیه هم هستند.
به همین دلیل نمی توانند ویولن های دست ساز را از ویولن های شرکتی به درستی تشخیص دهند .
ممکن است تصور کنید که این موضوع اصلا اهمیتی ندارد.
اما دانستن این موضوع به خصوص برای هنرجویانی که قصد یادگیری ویولن به صورت حرفه ای را دارند از اهمیت زیادی برخوردار است.
دانستن چند اصل در مورد ساخت ویولون مانند جنس قطعات تشکیل دهنده ویولن ، می تواند به شما برای انتخاب یک ساز مناسب و لذت بردن از نوازندگی ویولن کمک زیادی کند.
جنس قطعات تشکیل دهنده ویولن بهترین آموزشگاه موسیقی
مواد استفاده شده در ویولون، از جنس چوب هستند.
یکی چوب افرا که صفحه زیر ، دسته و کلاف از این چوب ساخته شده است و دیگری چوب کاج که صفحه رویی را تشکیل می دهد.
جنس چوب آرشه
آرشه یا کمان ترکه ای چوبی است که رشتههایی از جنس موی دم اسب در طول آن کشیده شده است.
تنه ویولن
کتنه جعبه ای است که ما بین طبله تخته روئی ، زیره تخته زیرین و جدارهای طرفی محصور شده.
سیم گیر
این بخش از جنس چوب آبنوس ساخته شده است و در فاصله اندکی از خرک تا آخر تنه ویولن کشیده شده است.
سیم ها به دکمه ای که در قسمت پائین جدار تعبیه شده بند میشود.
دسته یا گردن
در واقع دنباله چوب آبنوس تکیه گاه سیم هاست که محل انگشت گذاری نوازنده در قسمت بالای آن قرار دارد.
نوازنده کلاس آموزش ویولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاری کند.
انتهای دسته به جعبه کوچکی ختم می شود که سیم ها در درون آن به دور گوشی های کوک پیچیده می شوند.
خرک
بین سیم ها و طبله ویولن قرار گرفته و فشار سیم ها آن را عمودی نگه می دارد.
نقش خرک آن است که ارتعاش سیم ها را به طبله و به جعبه ویولن منتقل کند.
همچنین در داخل جعبه در جایی تقریباً زیر خرک ، میله ای چوبی قرار داده شده است که اندکی از جدار طرفی بلندتر است و وظیفه اش این است که شکل گرده ماهی ، طبله و زیره را حفظ کند.
سیمها
سیم ها از جعبه کوچک سر ساز آغاز شده و در طول چوب آبنوس و تکیه گاه سیم ها ادامه یافته و پس از عبور از روی خرک در سیم گیر مهار می شوند.
سیم های ویولن قبلا از روده گوسفند یا زه ساخته می شد.
امروزه در سیم های بم تر، روی روده سیم فلزی نازکی می پیچند و در سیم های زیرتر از مفتول فلزی تنها استفاده می شود.