آموزش ویولن به دلیل شرایط خاص این ساز نیازمند صرف کردن عشق و علاقه و حوصله بسیار زیادی می باشد.
معلم آموزشگاه موسیقی باید با صبر و حوصله و مهربانی ، ابتدا مبانی و اصول اولیه موسیقی را به هنرجو آموزش دهد و سپس به آموزش ساز بپردازد.
یاد گرفتن نوازندگی ویولن به نسبت سازهایی مانند گیتار و پیانو، نیاز به صرف هزینه و زمان و حوصله و پشتکار بیش تری می باشد.
هنرجوی کلاس آموزش ویولن باید بتواند با انگشتان خود حرکات زیادی را در مدت زمان کم انجام دهند و از چابکی بالایی برخوردار باشد.
به دلایلی که در بالا گفته شد یادگیری ویولن باید به صورت پله پله و طبق یک برنامه ریزی دقیق و متنوع صورت بگیرد.
این کار باعث می شود که هنرجوی یادگیری ویولن ضمن اینکه از آموزش ها لذت خواهد برد ، احساس پیشرفت و رضایت نیز خواهد داشت.
همچنین مهم ترین چیز در کلاس آموزش ویولن وجود علاقه و انگیزه و ارتباط خوب بین هنرجو و استاد موسیقی است که موجب تسهیل در آموزش شیرین تر شدن تمرینات خواهد شد.
می دانیم که ویولن یکی از سخت ترین سازهای موسیقی برای یادگیری است.
علت این دشواری را می توان در دو مورد جستجو کرد
- بدون فرت بودن ساز
- زیر بودن نت های ایجاد شده توسط ویولن ها که سبب می شود نواختن نت هایی با صدای بم دشوارتر شود
پیش از بیان روش های آموزشی بهتر است با اجزای ویولن آشنا شویم.
۱-پیچک یا حلزونی
۲-گوشی
۳- شیطونک
۴-دسته ویولشن
۵- گریف
۶- صفحه رویی ویولن
۷-صفحه پشتی ویولن
۸-کلاف
۹-شکاف صدا یا سوراخ صدا
۱۰ خرک
۱۱-سیم گیر
۱۲-دکمه سیم گیر
۱۳-کلاف دور یا زه یا نوا
۱۴-پل
۱۵- تاندوم با پیچ تنظیم کوک
۱۶-پیچ تنظیم آرشه
۱۷- پاشنه آرشه یا موگیر ارشه
۱۸- سیم پیچ تزیینی آرشه
۱۹-چوب آرشه
۲۰-سر آرشه
۲۱-موهای آرشه
روش آموزش ویولن در آموزشگاه موسیقی
در روند آموزش موسیقی جهت ثبت کردن صداها به علائم قراردادی نیاز داریم که به آن ها نشانه های نت خوانی گفته می شود.
صداهای موسیقی که در آموزش ویولن کاربرد دارند شامل بم ترین تا زیرترین آن ها ، تنها هفت نام دارند که به هریک از آن ها یک نت گفته می شود.
اسامی هفت نت شامل (دو، ر،می، فا، سل ، لا ،سی) می باشد.
جهت ثبت کردت صداهای موسیقی در هنگام آموزش از خطوط حامل استفاده می شود .
خطوط حامل ۵ خط موازی بوده که از پایین به بالا شمرده می شوند و فاصله هر دو خط حامل به نام میان خط نامیده می شود .
نت های موسیقی در روش آموزشی کلاس آموزش ویولن روی خط های حامل یا در میان خط ها نوشته می شود.
همچنین برای خواندن صداهای موسیقی نیز نیاز به یک مبنا هست که به آن کلید گفته می شود .
هر جایی که کلید موسیقی قرار داشته باشد ، نام یکی از نت های موسیقی مشخص می شود.
با کمک این کلید محل نوشته شدن نت های موسیقی دیگر هم مشخص می شود.
در مود آموزش ویولن معمولا از کلید سل استفاده می شود که روی خط حامل شماره دو قرار دارد.
همچنین به خاطر طیف وسیع صداهای موسیقی ، برای نشان دادن نت های موسیقی زیر تر یا بم تر از محدوده نت های روی خطوط حامل ، از خط هایی به نام خطوط اضافی استفاده می شود .
هر قطعه موسیقی به بخش های کوچکتری به نام میزان تقسیم می شود و خود میزان نیز به قسمت های کوچک تری به نام ضرب تقسیم می شود.
هر میزان گروهی از ضرب ها را در خود جای می دهد که این تقسیم بندی توسط خطوط عمودی ای به نام خط میزان تشخیص داده می شود.
انواع و تعداد ضرب های هر میزان نیز توسط میزان نما قابل تشخیص است.
دو خط عمودی که در پایان یک قطعه موسیقی کشیده شده است دو لا خط پایان نام گذاری می شود .
دقت کنید که در دو لا خط پایان خط اخر تقریبا ضخیم تر از خط اول می باشد.
علامت نشان دهنده میزان معمولا در آغاز قطعه قرار می گیرد و در میزان نما دو عدد نشان داده می شود که یکی نشان دهنده تعداد ضرب ها و دیگری نشان دهنده کشش واحد ضرب ها می باشد.